1 saat önce sanki bütün ışığım sönmüş gibi oldu. bi karamsarlık, bi saçma salak planlar, bi kendini odaya kitleyip ölümü bekleme isteği falan başladı. sebebiyse, devlet yurdunu kazanamayışım ve bunun üstüne telefonumun bozulması. yetti mi, hayır? annem halen köyde ve 2 hafta daha gelmeyecek. hatta benim gelmemi bekliyor. "kayıt ol, sınava gir, gel" hayır yani orada bok mu var, gel çalış kadın! babamsa evde gerzek gerzek dolaşıyor. sıkıntıdan ölmüş. işe gitmiyor bir şey yapmıyor. ve buna rağmen, halen köye gidip yoğun bakımdaki dedemi görmeye çalışıyorlar. lan! senin de devam eden bir hayatın var, her şeyi bırakıp böyle gidiverirsen, işte boka sarar her şey. patron değilsin bir şey değilsin, ne bu rahatlık. 7 kardeşsiniz, niye tek sen gidiyosun!... sonuç olarak he bi de bunun üstüne ağır bir yalnızlık çekiyorum ama şuan o ufak bir sorunmuş gibi gözümde. * *