tanrının kim olduğunu biliyorum artık. kapı çaldı, açtığımda kimseler yoktu, bir anda bir elamet belirdi sen ateist çocuk, bana inanmıyor musun dedi o sırada içeride kewashe ve gargamelin sirini çırıl çıplak beni bekliyorlardı şaziye pekmez daha bize kızmamıştı, kelepçeler daha kilitlenmemiş, çilingirde ortalarda yoktu. tanrıya onu gördükten sonra bile ona inanmadığımı söyleyince biraz alındı. neyse...

bir de diz kapaklarımda ki siyatikler var tabi mamafih yaşım gereği katlanmak zorundayım ama salatalık ektiğimiz yerlerde bazı sorunlar var idi. gözlerimde çok iyi görmüyor birde benim. aksak yürüyorum malumunuz siyatik nymphomania ile birleşince zaten aman aman, gelebileceğiniz bir sokak var ise sakın geri kalmayın bir de bu günün sanatı içerisinde ki günaydın yarının sanatı içerisindeki öğleden sonrayı biraz geçe olan akşam kızıllığının ta kendisidir.

kişiliklerimize bağış ettiğim bu entry insanlık adına küçük bizim adımıza çok büyük bir adımdır.