ablam kendimi eşcinsel zannettiğimi, aslında eşcinsel olmadığımı savunuyor, annem beni psikoterapistin önünde reddetti. ablamı da, annemi de hayatımdan çıkarıyorum artık. hayatımda ilk defa bu kadar rahatlamış hissediyorum. benim varoluşumu reddedenleri asıl ben reddediyorum. bu hafta içi sefere çıkıyorum. uzun süre buralarda yokum. sessiz sedasız döneceğim. kendime bir ev tutacağım. içini italyan mobilyalarla döşeyeceğim. sonra annem evde yokken, kamyonu evin ağzına dayayıp kendime ait olan ne varsa yükleyip, taşınacağım, telefon numaramı değiştireceğim. beni reddeden insanların, benim alın terimle kazandığım parayı da kullanmalarına izin vermeyip, tüm ortak hesapları kapatıp, ayrı hesaplara yatıracağım. beni 27 yıldır üzdükleri yeter. bir uzman bile artık kaç kendini kurtar, ailen için yapılabilecek bir şey yok, onları boş ver, kendin bir birey olmaya bak diyorsa, yapılabilecek en doğrusu bu. soran olursa da tanıdıklardan, neden ailemle görüşmediğim konusunda, annem ve ablamın yaptıklarını bir bir anlatacağım. el cortebez canlar.