son bir ayda nerdeyse beş kilo aldım, bikaç gün önce diyete girdim ama bişey oldu, kendimi çok gergin hissetmeye başladım, aslında bende aşırı yemek yemenin psikolojik olduğunu biliyorum ama bişeyden yemek yiyerek bu kadar hınç aldığımı hiç düşünmemiştim.
tüm insanlar iki şekilde kaçarız hayattan yemek yiyerek ya da sevişerek, ben aşırı yemeyi tercih ediyorum çünkü eski sevgilimle yaşadıklarım beni yatakta kendime güvensiz yaptı, çok güzel ayrılmış olsam da ona aşığım bunun farkındayım, dinlediğim her şarkıda onu düşünürken yakalıyorum kendimi,nietszche'yi hiç kendime yakın bulmam ama 'umut en büyük işkencedir çünkü acıyı uzatır' derken, çok büyük haklılığı var sanırım,yeri gelmişken snei hala seviyorum hayatım.
hayatımda herşey düzenli giderken niye ben hınç alıyorum bişeylerden, tanıdığım 10 adamın 8inden nefret ediyorum, kalan ikisinden biride benden nefret ediyor, her duygu da olduğu gibi nefreti bu kadar yoğun yaşadığıma göre bu duygu bana haz veriyor, ama ben neyden nefret ederken haz alıyorum, aslında herkeste ve herşeyde tek bir şeyden nefret ediyorum muhtemelen ama ne?neden nil karaibrahimgil gibi saçma şarkılar söylemek yerine, teoman gibi sahnede sigara içiyorum?
tipik, geleneksel bir türk ailesinde yetişmiş biri olarak, kişilik sorunu yaşayan tüm türk erkekleri gibi benim de karakter sorunumun yüzde 90ını çocuklukta baskıcı annenin karşısında geçen güçsüz kişilik oluşturuyor, bazı geceler ya da bazı zamanlar ne zaman bir kadınla seviştiğimi hayal etsem, neden hep 30larının sonunda bir kadını hayal ettiğimi gayet iyi biliyorum
bazen ölecek olsam diyorum ve son sözümü söyleme şansım olsaydı ne derdim acaba diye düşünüyorum,galiba mutlu ve müteşekkir olduğumu söylerdim tanrıya,herşeye rağmen burda olmak benim için hiç olmamaktan daha iyi,
ya da tüm dünya nerdeyse sevişirken vaktimi psikoloji tarih ve mühendislik kitapları arasında ya da arta kalan zamanlarda mutfakta veya yemekhanede geçirdiğim için pişman mıyım diye soruyorum, ama hayır değilim,galiba ben tek eşli olan numunelik adamlardanım
ama yine de sorun ne, içimi bu kadar kemiren sorun ne?

babamla iyi bir ilişkim var. otobüste ona buna sürtünmüyorum. öğretmenime aşık değilim. eski sevgilimden nefret etmiyorum.

ofisten bir kadına fena takığım ne yapsa bana batıyor, çok yavaş hareket ediyor bu da beni delirtmeye yetiyor. bazen kendimi ona ayar verirken buluyorum ve hooop kendine gel napıyosun diyorum kendime. ne zaman bu kadar katı oldum da altımda çalışanları haşlamaya başladım bilmiyorum. kendime yapılsa kıyameti koparacağım şeyleri başkalarına yapmaya başladım ki hiç hoşuma gitmiyor bu. kimseyi umursamamaya hiç kimseyle iletişime girmemeye başladım. dönüştüğüm bu insanı hiç sevmiyorum ve eski halime dönmeye çalışıyorum. hayatımı acilen değiştirmem lazım yoksa saçma sapan bir tip olup çıkıcam.

dün aylardır bana 'hiç umudum yok, yalnız ölücem ve kedilerim beni yicek' diye ağlayan arkadaşım birine aşık olduğunu, ilişkiye başladığını söyledi. çok sevindim o ayrı da 'ulan bu bile buldu birini ben niye hala aşık olamadım' diye düşünmeden edemedim.

ben gayim....hasss..bi saniye yaaa...bunu aileme söylicektim

dün gece hiç tanımadığım birine para karşılığı....ödev yaptırdım sözlük.hem iş hem okul hem sosyal hayat..bitiremedim napıyim. pişman değilim ama kazıklanmaktan çok korkuyorum.

bir hafta önce yüklü miktar rüşvet aldım

ne kadar az insan , o kadar huzur .insanların suratındaki maskeleri gördükçe artık üzülmüyorum. herkesten uzaklaşıp kendime yöneliyorum yavaş yavaş . yalnızlığı seçtim soyutladım kendimi herşeyden herkesten . kimseye muhtaç olmamak en iyisi , herşeyi kendi başına halletmek daha da güçlendiriyo beni .
yok yok , çıkacak değer veren biri .. kesin.

içim sıkıldı sözlük. manyağın birine aşığım. kendini güvenceye alıp gitmeyeceğimi garantilemek için türlü şekillerde zorluyor beni. ben delinin tekiyim sözlük, gelemem böyle şeylere. en ufak şeye sinirlenir, ortalığı birbirine katarım. ama şimdilik hadi dedim, inat ettim. allah ne ümidim varsa versin sözlük. beni unutma.

bazen kafamı o kadar zorluyorum ki, bu hayatta gerçekten ne fonksiyonum var diye sormak zorunda kalıyorum. aslında bir soru değil, yanıtın ta kendisi. bu hayat bana yakışmadığından, daha iyisini hak ettiğimden, kimsenin beni anlamadığından, seviyemde/derinliğimde (evet canımmm, eee) birilerini bulamamaktan gibi boktan, ego pompası mazeretlerden değil. fazlalık-mışım gibi geliyor. gereğim yokmuş gibi. çok fazla/az eksik gibi. gereksiz yere kendine acımak, küçük görmek gibi. böyle düşünen tarafımı beynimin içinden elimle koparıp atmak geliyor. mecazi ile gerçek anlamlar birbirine bulaşıveriyor. içimde ki o "beter diğerinden" bir an önce kurtulmak. hani olmadık zamanlarda kendini hatırlatan o biri. ama nasıl?

bunlar hep böyle aşağılık kompleksi, bunalım, sıkıcı şeyler işte.

basbayağı çok sıkıcı...yım.

escort olmaya karar verdim. evet mutluyum.
(bkz: call me maybe) ; 0900 ********* hhaha

hornette ve grindrda iki kişiyle çok tanışmak istiyorum ama iplenmiyorum sözlük biri zamanında buluşalım dedi meşgulüm olmaz başka zaman dedim bi daha irtibat kesildi bir ara tekrar rahatsız etmek istiyorum diğeri de boy kompleksi var sanırım beni kısa buluyor olabilir bi de fazla tiki caddeye ben yakınım muhabbeti yapmıştı ama merak işte sözlük umarım bu aralar başaracağım bu işleri

ayı değilim. bir sene önce gabile'den tanıştığım birinin önerisiyle kaydoldum sözlüğe. sonra aradan bir yıl geçti ve geçenlerde bi gireyim dedim. * * sonra yazmaya başladım. bi baktım yazar olmuşum. bu çok büyük bi itiraf olmadı sanırım. merak etmeyin bende daha neler var canlar. şu çömezlik bi geçsin zamanla gerisi gelir insallah-u teala.

geçen growlrdan bir mesaj geldi ''la sen gay misin?'' sonra anladım ki bi ara aynı okulda okuduğumuz abi dediğim birisiymiş. kim olduğunu söylemedi ama söyleseydi iyi olurdu sohbet etmek isterdim. normalde istanbulda yaşıyormuş bu günlerde boluya gelmiş, bende dururmuyum facebooktan istanbul da yaşayıp bolu'ya gelen bizim okuldan mezun abi dediğim 3 kişi buldum.*

kahve falına inanmaya başladım çünkü bir arkadaşımın falında kendine açılmak isteyen ismi s'yle başlayan biri çıktı ve tereddütte olduğu da belirtildi. bende bu arkadaşıma out olmayı düşünüyorum uzun zamandır ve tereddütteyim. sadece bunlarda değil bir sürü şeyde çıktı doğru diyebileceğimiz. keşke bide açıldıktan sonra ne olacağını söyleseymiş...

benden hoşlandığını hissettiğim insanlara kötü davranıyorum.

duyguları karşılıksız kalınca üzülmesi yerine benden nefret etmesi daha doğru gibi geliyor.

ben onu hiç unutmamıştım. o da beni unutmamış. dün gece tesadüfen karşılaştık. aradan geçen çok uzun yıllara, ikimizin de hayatına girip çıkan o kadar çok insana rağmen, o aşk, o tutku, o heyecan hiç bitmemiş ikimizde de. ilk defa dokunduğum erkeğe tekrar dokundum, ilk öptüğüm erkeği tekrar öptüm yıllar sonra, ilk öpüşmenin heyecanlıyla.
hiç ummazdım tekrar bu kadar heyecanlanacağımı. sebepsiz değilmiş son aylarda tekrar tekrar aklıma gelişi, tekrar yıllanmış fotoğraflara bakıp bakıp içlenmek. ikimiz de birbirimize baka kaldık. zaman, uzam yıkıldı gitti bir anda. evrende sadece ikimiz var gibiydik. öylece bakıştık sadece. hep sevişecekmiş gibi bakardık birbirimize. yine öyle baktık. bir cesaret yanına gidip 'merhaba. sen h....'sın değil mi?' dedim sadece. gülümsedi, gözleri yaşardı. ağlamadı da, gülmedi de. sadece sarıldı. boynumdan öptü, kokladı. sanırım hayatımın en güzel ve heyecanlı anını yaşadım tekrar aynı kişiyle. bir daha birbirimizi kaybetmemek için telaşla sarıldık birbirimize.
daha ilk gündeyiz ve ayrı şehirlerdeyiz. ama o başlamış bile planlara. geleceğimizi beraber geçirme planlarına.

çok mutlu ve heyecanlıyız sözlük.

yine denedm yine olmadı sözlük neden olmuyor bilmiyorum ama olmuyor hatta bu sefer direk ekildim yok bacağı rahatsızmış da yok bi yarısı buluş öbür yarısı bacağı diyormuş da.birde seni kırmak istemedim diyor ya sinirden ağlayasım geliyor sonra bu kadar aptal şeylere ağlayasım geldiği için ağlayasım geliyor.yavşak piç 45 yaşında nah benim dışımda ona kimse cevap vermez ama suç bende koy 25 sınırı yazmasın böyleleri.oysaki bugünü ona ayırmıştım.gerçi ayırmasam napacaktım sınıftakilerle boktan buluşmalara gidecektim o da ayrı sorun.şimdi yattım yatağa uyumaya çalışıyorum.hep böyle mi olcak bilmiyorum sanırım yalnızlığa alışmalıyım.içimdeki şu sürtük ruhu öldürüp asosyal biri olsam ya da zaman bir an önce ilerlese 70 yaşına gelse tek derdim emekli maaşımı alıp kitap okumak olsa

şöyle bir kafeye oturup etrafı izliyorum , hep yapmayı sevmişimdir bunu.kendime zaman ayırmak için sık sık yaparım da , ama değişen bir şey farkettim sözlük.sokaktan geçen , yan masalara oturan hiç bir insanı sevemiyorum.insanlarla bir arada olmak beni çok mutlu ederdi , sadece insan görmek , müziğin ve genç insanların olduğu her yer bana enerji verirdi.

sevgimi kaybettim sözlük.

dün 3 eski sevgilimin buluştuğunu, hatta bunların ikisinin şu an "best badi" olduğunu öğrendim. sanırım 3. yü de aralarına almak istemişler bilemedim. arkadaşımın söylediği bir söz vardı: "dünya senin sikinin etrafında dönmüyor" diye. kendisini dün bayağı andım.

sosyal medyada aynı kullanıcı adını kullanmasından dolayı her yerde onu gizliden takip ediyorum. vine videolarına , instagram fotoğraflarına bakıyorum. ben galiba özlüyorum onu. ben galiba aşığım.. ama yanlış kişiye.

(bkz: depeche mode) on