daha demin balkonda kahvaltı yaptıktan sonra yoldan çıplak bisikletçiler geçti. bunlar bayağı kalıplı yakışıklı erkeklerdi. galiba rus'tu. bir tanesine dik dik baktım, o da bana baktı böyle yüzünü hafifçe ekşiterek, sonra bakmaya devam etti, ondan sonra bir daha baktı, sonra araya ağaç girdi, ağacı geçip tekrar görünür hale geldiği zaman yine bana baktı. adamı gözlerimle süzdüğüm için mi acaba? yani ben de oturuyordum öylesine, o bana baktı valla uzaktan. ben sadece şöyle bir bakayım dedim, öyle balkonun demirine dayanıp dik dik bakmamıştım. kesin hoşlandı. pislik yaa. gerçi benim başım bağlı. *