öyle doluyum ki haftalarca yazabilirim. normalde iki yılda yaşanabilecek tonlarca olayı arka cebime altı ay olarak sıkıştırıp koydular. her şey o kadar aniden oluyor ki bu aniden oluşlar ağzıma sıçıyor. karışık ve birbirlerine bağlı olaylar olması da cabası. bir kısmını kesip atmak istesem topal bir şekilde yola devam edecek gibiyim.
bir süre sonra hayatımı üçüncü bir kişi gözünden izlemeye başladım. işlek bir caddede durmuş insanları izler gibiyim. insanlar gelip geçiyor ve ben bir köşede oturmuş sigaramı içer halde onları izliyorum. köşede durmama rağmen bütün vücudum çarpma etkisi yüzünden ağrıyor.