normalde dişçiden ve hastaneden korkmama rağmen, çok ilginç bir psikolojiye büründüm. o kadar ruhsuzlaştım ki, artık ne hastaneye, ne dişçiye kendi başıma gidemememe rağmen, artık ikisine de gidebiliyorum. bugün 3 tüp kan aldılar, hiç iğrenmedim foşur foşur akan kanıma baktım. kanlar içinde kalan koluma baktım, hiç iğrenmedim neredeyse. kadınla sohbet ettim hatta, ki çekingen biriyimdir. gerçi ameliyattan hala korkuyorum ama olsun. galiba yalnızlığa alıştım. zaten bundan sonra kimsenin sorunlarıyla ilgilenmeyeceğim. sadece kendi çıkarlarım için yaşayacağım. insanlara karşı soğuk olacağım. sıcak gibi görünüp arkasından vuracağım.