5 yıla yakındır çalıştığım işimden de işyerimden de meşhur tarih 15 temmuzdan itibaren nefret etmeye başladım. abartmıyorum bi s*kmedikleri kaldı. başka yerde çalışan arkadaşlarıma özeniyorum. yani bu darbe sadece kamuda çalışanları mı etkiledi anlamıyorum herkes diken üstünde herkes tedirgin kimse yüzde yüz kendinden emin değil her an götürülebilirmiş kaygısıyla yaşıyor.

sevdiğimiz iş arkadaşlarımız mesai saati içinde gözümüzün önünde gözaltına alınıp 2 gün gözaltında tuttuktan sonra tutuklanıyorlar. hayatımda ilk defa psikiyatrik tedavi görme ihtiyacı duyuyorum ve doktora gidemiyorum izin alamıyorum. kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyorum. gerçek anlamda çok bunaldım sözlük.