bir süredir yurt dışında olmanın bu kadar yorucu bir şey olduğunu fark etmemiştim, ailemi arkadaşlarımı beni anlayan hayatıma anlam katan insanları özledim.

sadece bu konu da değil aslında anlatamadığım bir şeyler var evet baklava evet adana kebap güzel bi kokoreç akşam bar sonrası bi midye dolma kapışması hepsini özledim üçüncü nesil kahvecilerde flat white içmeyi de özledim ama gerçekten bunlar bahane orada geçirdiğim vakitleri değerli yapan insanlar olmadığı sürece mavi göğün altında her yer aynı sanırım. neyse ocakta dönüyorum iyi ki daha da uzatmamışım dedim çok kez kendime bi de hollandaya giden kafana sıçayım dedim, çok pahalı be anam, bi de anlamadığım nokta sarışınlardan gram hoşlaşmazken niye burdaysam kara gözlü kara kaşlı yakışıklı adamları özledim

ve s.ktrip gideceğim bu ülkeden demek bir o kadar kolaydı ve bilirsin hızlı koşan atın boku seyrek düştü.

edit: mavi gök demişim ama öyle bir şey yok burda mavi göt olabilir mavi gök olmaz her allahın günü jilet çekiyor kollarına buranın hava durumu sunucusu