türkiye'de almanca becerilerini geliştirmeye çalışmak çok saçma geliyor bana, bunu yapmak zorunda olmama rağmen. hani insan öğrendiği dilin ülkesine gidebilmek istiyor ama uçak biletleri çok pahalı ve euro uçuk. yunanca, bulgarca, gürcüce, kürtçe, arapça filan öğreniyor olsam bu kadar şikayet etmezdim çünkü bu dillerin konuşulduğu yerlere gitmek almanca kadar maliyetli değil. bazen sırf buyüzden kendi kendime oyun oynuyormuş gibi hissediyorum bu dil öğrenme konusunda.
chat uygulaması yüklemek istiyorum ama kendime ket vuruyorum. çünkü saçma sapan insanlarla uğraşacağım. ama aynı zamanda kendimi çok yalnız hissediyorum, tek gecelik bile olsa yanında özel hissedebileceğim ve sadece bana özel bir adama ihtiyaç duyuyorum bazen. burada daha önce bahsettiğim hoşlandığım kişi de çok çok uzaklarda çünkü ve onu görebilecek miyim belli bile değil. bir yandan da derslerimin hayatımın merkezinde olması gerektiğini, chat uygulaması ve o özel adamı bulmak için vakit olmadığını düşünüyorum. bayağı çelişkili düşüncelere sahibim, acaba hangisi kazanacak.