yakın bir arkadaşım var. önceleri ayrı şehirlerde olduğumuz için sadece internet-whatsapp aracılığıyla görüşüyorduk. zaten internetten tanıştık. bu sene aynı üniversitede okumaya başladık. aslında ilk başta her şey normaldi ama sonra işler değişmeye başladı. uzaktan farketmediğim kötü huylarını farkediyorum, karakterini yakından tanıma fırsatı buluyorum. hala çok kötü bir şey farketmedim-yaşamadım ama sorun bu arkadaşımın sosyal çevresinin olmayışı-olması için çaba göstermeyişi. onu arkadaşlarımla tanıştırdım ama pek beğenmedi, herkeste bir kusur buluyor anladığım kadarıyla, beni de sürekli eleştirir zaten ama takmıyorum. ayrıca sosyal çevresi olmadığı için sürekli benimle takılıyor, onunla takılmak istemediğimde alınıp küsüyor. sonuçta bir insan yakın arkadaşım diye 24 saat onunla takılacak değilim, yakın arkadaş olsak ta aramızda bir mesafe olmalı diye düşünüyorum. sevgilim bile olsa tüm gün yanımda olmasından sıkılabilirim, bu çok çok insani bir şey bana göre, ayrıca bazen yalnız kalmak isteyebiliyorum, yanımda sürekli konuşan biri varken iç hesaplaşmalarımı yürütmek zor oluyor.kendi ayrı arkadaşlarımız da olmalı, bensiz de sosyalleşebilmeli. ayrıca çok çalışkan biri olmadığı için az çalışıyor ve benim çok ders çalışmamı eleştiriyor. bakalım bu düzen nereye kadar gidecek sözlük.