bunca zaman sonra ve muhtemelen de yaşımın artık bana bahşettiği ilksel de olsa bir olgunlukla çocukluğumdan beri tanıdığım yazlık arkadaşlarımın iç yüzlerini görmeye başladım ve parçaları birleştirerek büyük resmi tamamladım. sonuç olarak ergenlik öncesi zekaya mahsus olan çok low kişilere bu küçük yerde mecbur kaldığımı anlıyorum. insanı yıllar büyütmüyormuş, önceki yıllarda gözüme bu kadar batmıyordu veya batsa da umursamadığım çok şey vardı da artık çevremde kalıcı ve durağan duyguları olan kimselerin kalmasını istiyorum, özellikle de ne istediklerini bilen güçlü psikolojileri olan insanlar.

buradaki insan ilişkilerini netflix dizisi olarak senaryolaştırasım gelmiyor da değil.