eril kültürün en ağır ve pis kokan kesiminde yetişmiş hepimiz tarafından erkekliğin bir ideal ve hedef olduğu olgusuyla bir şekilde savaştığı ve savaşacağı doğrudur. eşcinsellik kimileri tarafından "kadın gibi davranmak" olarak algılanıp yerilirken kimileri tarafından ise "eşcinsel değilim, adam da sikiyorum kadın da sikerim" şeklinde uzaklaştırıldığı sanılmaktadır.

giyimiyle, sesiyle, davranışıyla, hareketleriyle; sokakta, kapalı kapılar arkasında, güvendiği arkadaşlarıyla ya da iş yerinde bir şekilde bazen kendisi gibi bazen ise kendisinden farklı davranmak zorunda kalan insanın farklı davranma zorunluluğunu, bir süre sonra aslında "olduğum şeyden toplum nefret ediyor ve iğrenç görüyor"dan "ben de aynı düşünüyorum ve 'onlar gibi değilim'"lere getirmesi kaçınılmaz olsa gerek.

o halde insanların yapması gereken "homofobiölçer"lerini yarıştırması değilken sanırım kimin daha az "homofobik" olduğu bir çeşit aktivist değerlendirici olarak da görülmektedir. (?)