ayy hiç öyle acayip anlatılası bir anım yoktur. iki anım var. biri beni satanist zannetmelerinden ötürü bir ara rdm'lik olmam, biri de albay'ın karşısında şehitliğe mezarlık dememden ötürü yediğim azardır. ha bir de ayakkabılarım çalındığı için çarşı iznine spor ayakkabıyla çıkmıştım, meğer yasakmış... dedim yasak ne ayol. sırf bu yüzden beni karakola çağıran çavuş arkadaş, albay'ın ismini vermemle birlikte peki deyip beni salıvermiştir. yazık çocuk bayaa tırsmıştı ben o kadar kendinden emin görününce.