arkadaşlarımın ve öğretmenlerimin gazına gelip lisede yanlış alan seçmem
okul müdürünün baskısıyla yapılan üniversite tercihi sonucunda fazla istemediğim bi bölüme gitmem
aile baskısıyla yapılan işe yerleşme tercihi sonucunda inanılmaz sıkıcı bi yere gitmek zorunda kalmam ve iki sene daha gidecek olmam
yurt dışında gayet özgürlükçü bir ülkede alınan iş ve evlilik tekliflerini reddetmem sonucunda buralara tıkılıp kalmam.

hepsinin toptan sonucu olarak ideal benliğim ile gerçek benliğim arasındaki farkın uçurumlar kadar açılması bu yüzden buruk mutluluklar yaşamam. umarım şu iki üç sene içerisinde daha da umutsuzluğa bürünüp var olan varoluş problemlerimin büyümesiyle varoluşsal bi boşluğa düşmem.