fatih erdemci hiti, önce pamela tarafından yenilerde de harun kolçak tarafından yeniden yorumlandı. pamelanın yorumu çok vasat ve silikti. pamela bence yorum işini sahnede yapsın albüme taşımasın olmuyor çünkü. ama harun kolçak da güzel durdu sanki. gene de fatih erdemcinin o zamanki yorumunu her zaman tercih ederim.

bu şarkının bende uyandırdıklarına gelince:

bu şarkı üzerine uzun uzun düşündüğümü hatırlıyorum. hani bazen insan tüm neşesini kaybeder ve sanki bir daha hiç mutlu olmayacakmış, hiç gülmeyecekmiş gibi hisseder. hani “öldüm ben!” der ya insan, hisseder ya içi boşalmış bir çuval gibi… ve kendiyle, geçmişiyle hesaplaşır ya, bu şarkıda esasında ben fiziki yaşlanmaya isyandan çok bu bahsettiğim hayattaki tüm amacını ve neşesini kaybetmiş bir insanın isyanını görüyorum ölmeden önce derken. ama her şeye rağmen içinde bir umut taşıyor, bir gün yine de yaşarım ben de yine! bu şarkıda öyle bir ruh halinin izlerini görüyorum. tabi bu benim yorumum, fatih erdemci belki de bambaşka duygularla yazmıştı bu şarkıyı.

şarkı çok güzel sözlere sahiptir ayrıca türkçesi bu isimle olan güzel birde film vardır.bir kız günlerce aynı günü yaşamaya başlar ve bunun nedenini filan araştırmaya çalışır.farklı güzel bir film amerikan gençlik filmi tarzı daha çok sevenler izlesin bir şey kaybetmezler.