gülen gözler* filminin en sevdiğim sahnesini hatırlattı bana;
babalarının sevdiklerine kavuşup evlenmelerine izin vermeyen beş kızkardeş bir odada oturmuş dertleşirler; bunlardan ikisi küçüktür ve ablalarının dertlerine daha fazla dayanamayıp işte bu şarkıyı söylemeye başlarlar hep bir ağızdan. bir yandan sigara tüttürür bir yandan da nane likörü içerler; şişe elden ele odayı dolanır bir baştan öteki başa. bu esnada anneleri nezaket ( adile naşit) odaya dalar ve babaları yaşar usta ( münir özkul)'un kızdığını şu ifadeyle iletir; '' çocuklar gecenin yarısında çığlık çığlığa şarkı söylenir mi, susun bakiyim, babanız gönderdi, artık zıbarıp yatsınlar diyor, aaaa, içki de içiyorlar, nane likör, bayılırım''; der ve fondip yapar şişeyi, fasıla altıncı eleman olarak katılır. baba bakar ne gelen var ne giden, karısı da kalmıştır kızların odasında ve gürültü hala devam etmektedir; sonunda dayanamaz ve yanlarına gider, kapıyı açtığı gibi; '' kesin gürültüyü'' diye bağırdıktan sonra fikret ( ayşen gruda)'nın tepkisi tüm olayın özetidir; ''beterin beteri geldi''
mahallenin bakkalinin kocasi
bankacibear