bir şeyin yokluğunun bizi ayakta tutması

hayat hedefe ulaşmak değil o hedef(ler)in uğrunda kat edilen yoldur anlayışının pratik olarak insana faydalarından bir tanesidir. her daim yeni hedefler ve uğraşılar edinmek insanı boşluk duygusundan ve intihar meyilinden biraz olsun kurtarabilir. zira kafa başka meşgalelerle dolar. yaş ilerledikçe de geçmişe yönelik özlem hatıra ve tahayyüller insanı bu boşluktan alıkoymalıdır. bekleyip göreceğim bakalım öyle mi olacak. (kendini yeterince oyalayamamaktan mütevellit anılar safhasına geçemeden hayatına son verdi xd)