geçensene kent konseyinin yaptığı gezi direnişini konu alan bir toplantıda dinleyip tam bir dava adamı olduğunu görmüştüm. feci şekilde aklımda şu konuşması dolanıyor:

" bizi ölü ya da diri yakmaya hevesli bir güruh varken; ölümü, öldürülmeyi bekleyerek yaşayamayız. bu yüzden sesimizi çıkartmak zorundayız. mücadele etmeden elde ettiğimiz keyfi gelecek nesilin yaşayabilmesi neredeyse imkansız. "

kısa bir tanışma ve sohbetimizde (her ne kadar eşcinsel kimliğimi paylaşmasam bile) " görünür olmaktan başka çaremiz yok " diye konuştuğumuzu düşünmek beynimi karıncalandırıyor. huzur içinde uyusun...

not: gözünü seveyim artı beğeni sakın yapma. camianın acısını paylaşabilmek için eksile ya da ne bileyim yorum falan at. ama bu entry i beğenme, beğenme, beğenme.