evde yapmayı en sevdiğim aktivite. adeta duyusal motor dönemdeki bebekler gibiyim. nesne sürekliliğini ve nesne kimliğini kazanamamışçasına dolabı her açıp kapadığımda içindeki şeyler değişecekmiş gibi açıp kapıyorum amaçsızca. hee anam hee on kere açıp kapayınca narnia'ya açılıyormuş ora. (bkz: kendine atar yapmak)

buzdolabının ağzına kadar dolu, yarı dolu, az dolu veya bomboş olmasına göre farklı hisler yaşatacak olan bakıştır buzdolabını açıp boş boş bakmak.

üst raftaki yarım limonla göz göze gelip, bir arkadaşa bakıp çıkacaktım demek.

bir bekar/öğrenci evi draması. yoksa içi dolu bir buzdolabına neden boş boş bakalım ki; gözümüz boş baksa ağzımız boş durmaz.

sebebi genelde buzdolabının da boş olmasıdır.