hem çocuğu olup hem de hayvan besleyenler var demek ki yanlış bir önerme. komşumuz ayşe hanım, 4 çocuğu var 2 kedisi ve 1 de köpeği. ikisine de cesaret edebilmiş.

çocuk büyütmek ve hayvan beslemek denklemi aynı anda gerçekleştirilebiliyorsa, demek ki çocuğa cesaret edemeyen hayvan besler diyenleri siklemememiz gerekiyor.

çocukken envai çeşit hayvan besleyip büyüdüğünde çocuk büyütenlere saygım sonsuzdur. sırf kuğul görünmek için de hayvan besleyenlere uyuz oluyorum.

biraz önce bir filmde geçen cümle. canice, hatta hastalıkla bir düşünce. asıl bir hayvan canlısını beslemek daha zordur. insan denen yaratığın bir aklı ve zekası varken ve eğitmek mümkünken. ve maalesef böyle düşünen insanlar var bu dünyada, film bile olsa.

çocuk yapamadığı yahut cesaret edemediği için hayvan sahiplenen ki satın alıyor belki de. ileride bakamadığında ya da sıkıldığında atar da dışarı. ki hayvan sahibi olmak daha zordur çünkü insan bir zamandan sonra büyüyor, konuşuyor, her şeyi oturuyor ve zaman ilerledikçe senin onunla yemeğine, tuvaletine vs şeylerine ilgilenecek zamanın azalıyor. fakat bir hayvana sahip olduğunda ki bu büyük bir sorumluluktur, ona o yaşamını bitirene kadar bakmak zorundasın. yıllarca yaşasa da yıllarca her gün düzenli yemeğini vermeli, hastalandığında doktoruna götürmeli, tuvalet eğitimi vermeli olmuyor ise tuvalete çıkarmalısın. onunla ilgilenmelisin, hayvanlar da depresyona girer. gibi gibi bir sürü şey. ki ben bir çocuk ile hayvanı ayırmıyorum bana kalırsa aynılar. sonuç olarak bir hayvan da konuşamıyor ve bir bebeğin, çocuğun ihtiyaçlarına, duygularına sahip.


-hayvan satın almayın, sahiplenin. bu büyük bir sorumluluktur. bu sorumluluğu almadan önce iyi karar verin.