annesi dolma ve sarma hazırlarken bir şekilde parmağını harca daldırıp parmaklayan zıpır yazarlardır. bazen annesi kendisi verir, çikolata almış gibi sevinir çocuk. koca adam oldum hala yerim böyle ufak ufak, kurt yapmasa bari.*

hala ele geçirdiği ilk fırsatta bir kaşık çiğ dolma içi yiyen kişidir.... ağzının tadını biliyordur...

bayılırım ve her dolma, sarma yaptığımda yiyen kişiyimdir.

hala yiyorum, fazladan hazırlayıp yiyorum.. hatta doldurmak zor geliyor, dolma içinden pilav yapıp, limonu sıka sıka yiyorum..

60'ından sonra annemin yemek zevkini değiştirdim. *

benim için süt dişlerimi kırma pahasına da olsa eskinin vazgeçilmez şimdinin geride kalmış alışkanlığıdır kendisi.velhasıl kelam ben de o yazarlardanımdır.

gorunce basligi degistirin diyen yazardir. yememis olanlari sorgulatir

(bkz: olsa da yesek)

ayrıca daha çocukluktan yemediği şey kalmamış yazardır.

burada biri var. entry giriyor.

dolmalar temizlenir tepsiye konur bi kasedede dolma içi olur...
...anne başlar dolma doldurmaya
-anne bende yardım edeyimmi ?
+git oğlum sen ne anlarsın
-ama anne bende doldurmak istiyorum
+ellerin temizmi
-hayır
+git yıka gel
............
-sabunla tertemiz yıkadım anne
+tamam, dolmaları ağzına kadar doldurmadan 1 parmak kalıcak şekilde doldur
-böylemi anne ?
+evet, birazdaha koyabilirsin
-anne bunun pirinçleri pişmemiş ve tuzu az
+sen dolmayımı dolduruyorsun midenimi ?
-çok lezzetli anne
+oğlum çiğ kıyma o pişmemiş kıçından kurtlar çıkıcak karnın ağrıyacak...

bizzat ben yardım etmek yalanı ile dolma içine bu şekilde yaklaşmış/yemiş olup, bu dialoğu yaşamışımdır.
çiğ dolma içi yemeyen ayı değil ulen.

arta kalan kek harcı vardır ki daha bi şahanedir.

hala yemekteyim, iç olmuş mu diye kontrol etmek lazım dimi ama.