cuma namazında eski sevgiliyle karşılaşmak

bugün başıma gelen olay. oysa aradan yıllar geçmiş herkes birbirini unutmuş. her iki tarafta birbiri için yeterince eskimiş, yeterince önemsiz hale gelmiş. benim unuttuğum gibi, belki o da adımı unutmuştur.

ama bellki farklı saflara kaynama çabası içine giriştiğimiz için olsa gerek yaşanılanlar unutulmamış. oysa dünyanın bensiz dönmeyeceğimi iddia etmişti. sahi ne olduki ayrı düştük.

şimdi böylesine iki kaçak halinde, farklı saflarda aynı tanrının huzurunda buluşuyoruz. dünya garip. çok garip. allah cuma'mızı kabul etsin geyler.