son apaçi savaşçısı "geronimo" nun romanı. peşinden hükumetleri, onların ordularını koşturan aynı zamanda halkı adına uğradıkları haksızlığa karşı, özgürlük ve yaşam için verdiği dünya bedeni ile değilde, ruh bedeni ile yaşayıp savaştığı gerçeğinin anlatıldığı bir kitap. kızılderili olarak bildiğimiz bir topluluğun kendi vatanlarından nasıl silindiğinin acı dolu hikayesi.

---/--- alıntılar.---/----

"geronimo, onları bir kartal gibi düşünmek yerine eşek gibi çalıştırıyor. " *

"son ağaç da kesildiğinde... son bufola da gittiğinde... son altın külçeside çıkarıldığında ve son kızılderilide öldürüldüğünde...
o zaman ne yapacaksınız? içinizde büyüttüğünüz büyük açgözlülüğünüzle ne yapacaksınız? bunu çocuklarınıza mı devredeceksiniz? o zaman ne yapacaksınız? öfkenizi çıkaracak bir şey kalmayacak geriye... kendiniz dışında."

"ağaçlarımızı kestiniz. antilop ve bufaloyu öldürdünüz ve gene de yemediniz, çürümeye bıraktınız. toprağı kazdınız ve bir zamanalr temiz olan nehirlerimize çöplerinizi attınız. herşeyi yakıyorsunuz. ne istiyorsunuz. deli misiniz?"

"görüyorsun bunlar senin ellerin. onlara iyi bak. onlar senin arkadaşların. derin bir soluk al ve arkadaşların olduğunu anla.
bunların senin tek arkadaşın olduğu zaman gelecek; bunların ve gözlerinin.
yaşamın koşmak... koşmak ve düşmanla savaşmaktır. ruhun onların kölesi olmasın diye.
şu dağa doğru koş, geriye koş. koş. böylece yorulmak nedir, düşmek nedir bilmezsin.
düşman seni kovalarken yorulmak ya da düşmek ölmek demektir."