hayatı hep kara tahta üzerinde tebeşirle yazıp çizdiklerini en kötü ihtimalle silebileceğini düşünerek yaşayanların filler ve çimenler misali ezdiklerini farkedememesini iyi özetleyen kavram. herkesin bir önemi olduğunun özeniyle yaşamak en güzeli galiba.

(bkz: hislerinde yanılmak)
(bkz: tutunacak dal yanılgısı)

tahta demişken birde hedef tahtası vardır.

yıllar önce bir arkadaşıma dert yanarken kadınların beni deneme tahtası gibi kullandıklarını, benimle yatarak lezbiyenliğin nasıl birşey olduğunu anlamaya çalıştıklarını söylemiştim, arkadaşım da daha ne istiyosun a.q demişti... gülmüştüm arkadaşıma ama bazıları çok kalbimi kırmıştı lezbiyenliği deneyeceğim diye.