din vicdan doğurmuyor

vicdan sahibi olmak için herhangi bir dine mensup olmanın yeterli olmadığını belirten önerme.
yaklaşık üç yıl önce iş arkadaşım bu cümleyi söylediğinden beri bi aydınlandım, bi ışık doğdu, resmen hayat felsefem oldu. özellikle dindar aileme ve kendini dindar atfeden arkadaşlarıma karşı her tartışmada deyim yerindeyse haykırıyorum.
doğrudur hatta eksiktir.

din pek çok açıdan vicdanı öldüren bir şeydir.din vicdanı insanlıktan çalmıştır.çünkü yapmanız gereken kural ve yapılması doğru olan şey bazen çok uç noktalarda çelişebilir.en basit örneğini türkçe kuran bulup nisa kısmına bakarsak görebiliriz.hatta şunu çok net söyleyebilirim:kuran'ı okuduğu halde müslüman bir kimse vicdansızdır.müslüman olmayanlardan arkadaş edinmeyin , dinden çıkanlarını öldürün , eşcinseller hastalıklıdır gibi söylemlere sebep olan dine inanan bir insan vicdanlı olamaz.onun tek derdi cennettir ve yaptığı bir iyilik varsa da bu cennete gitmek için olacaktır.cehennemden korktuğu için de olabilir.ya da inandığı teist inançta ödül her neyse artık.



konuya ilişkin richard dawkins'li link