kürtçeden başka dil bilmeyen annelerin iki üç kelime türkçe ezberlemek zorunda kalarak çocuklarını ziyarete gittiği bir utanç ve üzüntü yeri. iki üç kelime türkçe ile geçmeyen saatler, sadece susmalarla (zira kürtçe konuşmayı bırak, dilin adını anmak bile devlete karşı işlenmiş bir suç gibi) geçen saatler...

utanç ve üzüntü ve keder yuvası.

(bkz: türkçe konuş çok konuş)