dün baya seviyorken bugün nefretle uyanma hali. bu bazen arkadaş bazen eski bir dost ya da sevilen herhangi biridir.

aslında durduk yere duyguların yer değiştirmesi zor olmakla beraber belli bi nedensellik bağı tetikliyor olabilir. sevgi çat diye bitmiştir mesela ya da hayatında yer kaplamayan biri olduğunu anlamıştır ya da hoşuna gitmeyen ufak bir ayrıntı yakalamıştır. sebep ne olursa olsun sevme olayını özelliksiz kılan davranışa maruz kalan her insan, genelde soğur hislerini raydan çıkarır bunu anlamlandırmak için altında sebep aramak çogu zaman beyhude bir çabadır.

psikolojisi bozuktur. durduk yere neden nefret edilir ki sevdiğin birinden.

ya şımarıklık ya da sevmenin ne olduğunu bilememe halidir. çünkü bir insanı gerçekten seviyorsanız bir anda nefret isteği gelmez, sevmek uzun zamana yayılmış, süreçli bir duygudur. belki zamanla bitebilir ama bir anda, bir hareketle bir sözle biten sevgi zaten pek de olgunlaşamamış demektir.

bir diğer deyişle : wööööeeeehhhh **

ergenken çok başa gelir de olgunlaştıkça azalır bu durum

genellikle "tamam uzatma ve abartma artık" diye cümle kullandığım zaman direkt bu durum faal oluyor. sonra eski halime dönüyorum. ama maksat insanın aklına bu düşüncenin sokulmaması, bir kere aklına girdi mi eyvallahı çekersin bir yerden sonra.

herkesin bir tahammül sınırı, bir çizgisi vardır. rahatsızlık yaratan ufak ufak olaylar büyütülmemek için dile gelmezken içinizde birike birike okyanus olur sonra bir bakmışssınız ki bir zamanlar ölürüm dediğiniz insanlar zerre umrunuzda değil. hayat böyle, mevsimler değişir ama insanlar değişmez. o yüzden hiç takmayın, devam.

aslında durup dururken olmayandır.

durup dururken sevmişsen, durup dururken nefret etmişsindir demekki. ah bu ergenlik hiç bitmiyor aslında, en olgun dediğiniz adamda bile bi parça var.

sevgi ve nefret duygularının karşıt olduğu gibi bir yanılgıya düşüren durum. halbuki sevginin aksi nefret değil sevgisizliktir. sevgi zannedilen farklı bir tatminiyet duygusudur ve bireyden ziyade bireyin egosunu tatmin etmektedir. nefret yine egonun etkisiyle gerçekleşen bir durum olmakla beraber nefretin karşıtı da sevgi değildir. egonuzdan sıyrılıp sevdiğiniz bir kişiyi ya da nesneyi nefret ederken de sevebilirsiniz ya da sevmeyi bırakabilirsiniz. bu nefret duyulacağı anlamına gelmez. nefret; korku gibi, hüzün gibi ya da sevinç hali gibi bir duygudur ve sevgiyle bir arada bu duygulara da sahip olabilirsiniz.

konuya dönersek durup dururken nefret etme isteği, ya da bu isteği gerçekleştirmek normaldir. sevginize ters düştüğünü düşünüyorsanız gerçekten sevip sevmediğinizi sorgulamanız gerektiğini hatırlatan bir mesaj olarak da görebilirsiniz.