son zamanlarda kabullendiğim gerçek.evet, her ne kadar sırf şekilci birisi olmasam da herkes kadar benim de hoşuma giden özellikler var; boyu olsun, kası olun ne bileyim. olmasa da olur tabi ama olması büyük bir artı. neyse, zaten öyle tip konusunda kendisine çok da güvenen birisi olmadığımdan, çok ekstrem bir durum olmadıkça iletişime geçen herkesle konuşurum; tanımak ve kendimi de tanıtmak için, sonuçta insan ne kaybeder ki? diye düşünürüm.

ama allahım, olmayan ilişki grafiğimi geçtim; sadece konuştuklarıma bakıyorum gerçekten bende çıta çok düşük. hatta bir arkadaşıma söylediğimde ''abi çıtayı biraz düşür'' dedi ve daha da düşüremeyeceğimi söyleyince bir sessizlik oldu. ben kendimi katı değil sadece dikkatli seçici olarak adlandırırken... sonra neden yalnızım diye sorunca acaba ben de mi bi sorun var diyorum sevgili sözlük ama ortada adam yok. hayat 'beni beğeneni ben ben beğenmem, benim beğendiğimi ise beni beğenmez'' tadında ironik bir ismail yk şarkısı gibi. rahibeler gibi manastra kapanmama son beş.

ha bütün bu kafamda dönenlere bir kız arkadaşım çok güzel noktayı koydu: bize gay değil guy lazım.