üç ya da dört yaşındayım, tv'de billur tuz reklamı çıktı. reklamı hatırlayanlar varsa şayet böyle kırmızı dudaklı, mavi gözlü bir abla vardı tuzlukta poşette her zaman her yerde billur tuz diye bir şarkı söylüyordu. şarkının bir yerinde de sanırım akar akar akar derken göz kırpıyordu. bana göz kırptı sanıp tüm samimiyetle anneme 'anne bu kız bana göz kırptı.' dedim. annem de 'hayır yavrum, o sana göz kırpamaz çünkü kadınlar babalara bir de abilere göz kırparlar.' dedi. işte o an benim yıkıldığım andı. anladım ki bana göz kırpmasını istediğim cins insanlara kadın denir ve bu annemin onaylamadığı bir şeydir.
(bkz: homofobiye ilk maruz kaldığınız an)