17 yaşında stajyerdim. noterde bir işi halletmiş şirkete gidiyordum. neden bilmem hep başım yerde ayaklarımı izleyerek yürüdüm o zamanlar. ne oldu ise birden başımı kaldırım. iki adım ötemde hiç tanımadığım önümde yürüyen bir adam. sadece çene sakalını görüyorum. gözlerimin karardığını başımın döndüğünü ve ayaklarımın bağının çözüldüğünü hissettiğimi hatırlıyorum. sadece sarılmak isteği deli gibi ve kalbim inanılmayacak hızda atıyordu. bir sokak direğine tutunmak ve biraz soluklanmak zorunda kaldım. adam giderken bir kez daha kaldırıp başımı baktığımda sakinlemiş ve onun sakalına dokunmak istemiştim. hala unutamadığım bir sahne. o sırada anladım..