eşcinsellerin babayla diyaloglarının kötü olması

psikanalitik ekol, ters ödipal dönem sonucu erkek çocuğun bilinçdışında anneyi kendine rakip görmesi, babaya ise hayranlık duyması ve ilk cinsel fantezilerini babaya yönelik kurması sonucu oluştuğunu iddia eder. babayı elde etme arzuları sonucunda anne tarafından cezalandırılacağına inanan çocuk, çareyi teslim olup anneyle özdeşleşerek bulmaktadır.
bilişsel davranışçı ekol, rol modellemeye vurgu yapar.
babayı kabullenmek işin doğası gereği zordur. heteroseksüel çocuklar için de bu böyledir. anne değildir baba. bir yabancıdır, dışarıdan biridir. ana rahminden çıkan bebek annesini kokusundan tanır. babaların böyle şansları yok malesef.

gelelim eşcinsellerin baba ile ilişkisinin neden heteroseksüellerinkine göre daha gergin olduğuna. psikoloji şöyle der; bebeğin 3. yaşında başlayan oral evrede cinsel yönelim şekillenmeye başlar. eğer baba ile güzel bir ilişki kurulduysa bebek özdeşim kurup ona benzemeye ve onun huylarını almaya başlar. kurulamadıysa başka yönelimler ortaya çıkmaya başlar.

bence burada dikkat edilmesi gereken husus; ilişkinin babanın kusuru ile kurulamamış olmasının yanı sıra annenin de çok sahiplenici davranması sonucu babanın dışlanmış olabileceğidir. hal öyle olunca eşcinsellerin babaları ile ilişkileri gergin oluyor.

sözüm gayler için tabi. travestiler yada lezbiyenler ne durumdadır bilemem. okuduklarımı kendi hayatımdan yola çıkarak yorumladım.
babamı pek göremedim ve tam onla olacakken aniden kaybettim. hiç diyalog hatırlamıyorum bu çok fena. ki keşke yaşasaydı da ağzıma sıçsaydı diyorum ses çıkarmazdım.
bazı konularda genellemelerin haklılık payı oldukça yüksektir. ha istisnalar yok mudur, elbette vardır. klişe olarak kaideler de bozulmuyor. bu da onlardan birisidir.

gerek lisede, gerek üniversitede, özel yaşamımda tanıdığım eşcinsel arkadaşların tek ortak özelliği vardı. babalarıyla problem yaşamalarıydı. hatta öyle bir şey ki lezbiyen arkadaş şey diyordu; 'babamda nefret ediyorum. yemek yerken bile bencil ve çok iğrenç. erkekler de böyle hayvan gibiler düşüncesizler' diyerek babadan erkekleri genellerdi. gay arkadaşım uzaktan bildiğim 1 kişi vardı, o da babasıyla berbat olduğu duyumlarını aldım.

ben cinsel eğilimde genlerin yanı sıra baba faktörünün çok etkli olduğunu düşünüyorum. bilimsel olarak da bununla alakalı araştırma görmüştüm. bu durumda sorumluluk ailelere düşüyor.