insanın geçmişinden kaçamaması halinin en bariz örneği.

bir ara sevdiceğim, ben ve yakın kankası sıfatı ile ex kolim beraber yemek yemek zorunda kaldık. ki yemeğe davet ettiği kişiyle tanıdık çıkacağımızı o ana kadar bilmiyordum. lakin kankası olarak tanıttığı kişi eve geldiğinde zamanın görüştüğüm bir eleman çıktı. bereket versin dürüst davranıp kankasını tanıdığımı onla bir kaç yıl önce seks kanalında tanıştığımızı söyledim o da üstelemedi sanırım anladı. seven adam böyle yapar zaten altını oymak yerine yeri geldiğinde üzerini kapatır. yalanla şunla bunla işim olmaz direkt söyledim gitti. o değil de sevdiceğim ve ben yemek yerken arada gülüşüyor ve öpüşüyorduk, masada duran ex kolinin gözlerini bizden kaçırması gerçekten tuhaf bir histi. yemek bittiğinde biz evde kalıp o kendi evine giderken; "ulan ben neden yalnızım" der gibi başı önüne eğikti.