eskiden yaşadığın eve uğramak

yaşadığım tüm evleri düşündüğümde listenin biraz uzun ve birbirinden alakasız evler olduğunu anladım. 3 farklı şehir ve 10 ev olduğunu farkettim. ne ara 10 evde yaşamışım hakkaten zaman çok hızlı geçiyor..

böyle bir şeye girişmek de insana cesaret gerektiriyor sanırım, bir defa yapmıştım. çocukluğumun geçtiği eve gittim. binanın önünde durdum ve o an zaman durmuştu balık gibi etrafı fotoğraf kareleri şeklinde izlemiştim anlamsızca, ağzım açık, göz kapaklarım hareket etmeden.. çok etkilenmiştim hakkaten o evden ne zaman taşındığımızı ne zaman o evi unuttuğumuzu hatırlayamadım sadece aklımda kalan anılarım vardı.
22 sene sonra büyüdüğüm evi ziyaret etmeye sivas'a gittiğimde gözümün önünden geçen anılar şeridi, anlar silsilesi yaratan ziyaret. çok hüzünlendirci ve bir o kadar şaşırtan ziyaretlerdir, orası hala sizin evinizdir ama aynı zamanda değildir de. yıllarca inip çıktığınız o merdivenler, bir zaman kantin olan yerin artık başka bir şeye dönüşmüş olduğunu görmek, siz ordayken fidan olan ağaçların büyüyüp kocaman ağaç olduklarını görmek, arkadaşlarınızın hayallerini merdivenlerde hayal etmek, yeni halini görürken gözünüzün önüne flashbackler halinde eski halinin gelmesini önleyememeniz, boğazınızın düğümlenmesi, zamanın bu kadar hızlı geçmesine isyan etmeniz... büyüdüğüm evin önüne 22 sene sonra gittiğimde hissettiklerimden sadece birkaçıydı derinlerde ise daha başka şeyler hissediyorum ifade etmeye kelimelerimin yetmediği... benim gibi geçmişinden kopamayan biri için hiçbir şeyi yerli yerinde bulamamak çok üzücü...
anıların canlanması hâli. girip herşeye tekme atıp küfür etme durumu veya duygusal olarak yenik düşüp annenin yatağına uzanıp saatlerce ağlama seansı. resimlere bakıp gülümseme ve kafayı yeme olasılığı barındıran bir durum.