22 sene sonra büyüdüğüm evi ziyaret etmeye sivas'a gittiğimde gözümün önünden geçen anılar şeridi, anlar silsilesi yaratan ziyaret. çok hüzünlendirci ve bir o kadar şaşırtan ziyaretlerdir, orası hala sizin evinizdir ama aynı zamanda değildir de. yıllarca inip çıktığınız o merdivenler, bir zaman kantin olan yerin artık başka bir şeye dönüşmüş olduğunu görmek, siz ordayken fidan olan ağaçların büyüyüp kocaman ağaç olduklarını görmek, arkadaşlarınızın hayallerini merdivenlerde hayal etmek, yeni halini görürken gözünüzün önüne flashbackler halinde eski halinin gelmesini önleyememeniz, boğazınızın düğümlenmesi, zamanın bu kadar hızlı geçmesine isyan etmeniz... büyüdüğüm evin önüne 22 sene sonra gittiğimde hissettiklerimden sadece birkaçıydı derinlerde ise daha başka şeyler hissediyorum ifade etmeye kelimelerimin yetmediği... benim gibi geçmişinden kopamayan biri için hiçbir şeyi yerli yerinde bulamamak çok üzücü...