sanırım şöyle bir çıkıp hava almak ve uzun uzun yürümek vazgeçilmezim.

soyunmak penceresi (ve de perdeleri) açık odada... sonra da koridorun sonundaki ışığı açmak ve saçlarını uçurarak dans etmek!

gün boyu adamı boğan basınçtan kurtulup rahatlayınca tıpkı serin sulara girer gibi ferahlar, hızlanırsın da... o yüzden olur minik çılgınlıklar.

yürümek. neden bilmiyorum, bügün bebek'ten kabataş'a kadar durmadan yürüdüm. sanırım düşüncelerimle yalnız kalmaya ya da en azından yürürken dinlenen müzikle kafama kulak asmama ihtiyacımı bu güzel serinlik tetikledi

hiç bir şey yapmayıp serinliğin tadını çıkarmak. *

bi sevgiliniz varsa birbirinize sokulup sıcacık mışıl mışıl uyursunuz ama eğer sevgiliniz yoksa yorganınıza sarılıp yalnız yalnız hüzünlü uyursunuz.

her gece baksırla balkona çıkıp sırtımı duvara yaslayarak çay sigara içmek ve yanan yerlerimi -örneğin bacak meme göbek- serinletmek. hatta bu entry'yi böyle bir anda yazdım.