geçmişe dair silinmeyen fotoğraf yoktur, geçmişe dair silinmeyen duygu vardır. bu yüzden her fotoğrafı yeri geldiğinde çat çat silerim, uğraşmam, savaşmam mücadeleye girmem.

her duygu doğar ve kendine uygun insanı yaratır, insanlar değişir fotoğraflar belki değişmez ama bu kez duygular yarattığı başka bir insanı kendine seçer. ve insan en çok ummadığı anda bu fotoğrafları siler. unutmaya çalışılan ve hatırlanmak istenen arasında gidip gelirken, özleneneni fotoğrafta yaşatmaya bağlanan anlam ve silince bu anlamın yok olacağı algısı da yanılgıdır, şimdi sen bu fotoğrafları silmeye kıyamıyorsun ya silemediğin fotoğraftaki eleman kim bilir nerede ne yapıyor ve nasıl bir siklememe ile seni hatırlıyor bir düşün.