savaşmamız gerekiyor. olabildiğince az yarayla bu savaş meydanından çıkıp, bulutların arasında gizlenip çıkmak için sabırsızlanan güneşe inat birbirimizi bulmamız gerek. kilometlerce uzayıp giden çorak toprağın bir ucunda sen bir ucunda ben varım. yürürken karşılaştığımız sahneler ne seni ne de beni yıldırmamalı, bu buluşmanın heyecanından caydırmamalı. kendin gibi olmayanların sahnesinin ortasında, etrafını seyrederken medet ummamacasına beni bulmak için, kendine varmak için dayanmalısın. ben o görmekten yıldığın şeylerin, seni anlatamadığına defalarca ağladığın yalnızlıklarına ve kendini kullanılmışsın gibi gördüğün ten kokulu gecelerin de düşlüyordum seni. şimdi o anlarda kafamda dönüp duran ve bir an olsun bu keşmekeşlikten kurtaran senli hayallerimdir. ben, bu savaş meydanında seninle karşılaştığımda, yüzünü; güneşimle yıkayacak bir cengaverim.