genelde takvim arkalarında, ya da gazetelerin kıyıda köşede kalan malumatfüruş sayfalarında yer alan, bir şekilde güzel ve düşündürücü olması gerekirken iken günümüzde daha çok "bunu koyarsak insanlar like eder, oo vaav der ve facebookta statüse yazar" amacıyla olduğunu düşündüğüm, boktan cümlelere bile altına alakasız bir edebiyat kişiliğinin (çoğunlukla can yücel oluyor bu) sözüymüş gibi isim eklemek suretiyle önemli cümlelermiş gibi davranılan birçoğu içi boş edebiyat parçalamasından ibaret olan cümleler...

ben bunu dün uydurdum, telifi bana aittir... "her tatlı kaşıklanmayı hak etmez" (*