her ilk okul çocuğunun; özellikle kızların, teneffüslerde ellerinden düşürmeyip.

-ayşe hadi hatıra defterime bir şeyler yaz, bak manisi güzel olsun.
diye ele tutuşturularak. ve her yazılanların başında...

''sevgili arkadaşım dürdane. bu temiz sayfayı bana ayırdığın için sana teşekkür ederim''
diye startı verilip,
''sepet sepet yumurta sakın beni unutma unutursan küserim mektubunu keserim'' gibi, standart hale gelmiş ve her hatıra defterinde genel olarak yazılan bir mani ile sonlandırılan, bir defterdir o.

saklayanlar, belli bir süre sonra o defterleri açtığında. derin nefes alarak patlatırlar en içten bir ''keşke''yi...
günümüzde pek görülmemekte gibi, zaten eski alışkanlıklardan ne kaldı ki ???