yakın geçmişte başıma geldi. o devasa sakalları sert mizacı , barzo duruşu karşısında tamamdır dedim. işte bu. başımı kıllı gövsüne yaslayıp parmaklarımı kıllı vücudunda gezdireceğim adam , sığınacağım liman , işte bu dedim. sonrasında birbirmizi tanımak adına bir kaç gün biz bununla yazıştık kaynaştık , sonrasında denizde olan bir fotoğrafını gönderdi vücudunda olan kılları düzenliği olarak aldığını fark ettim biraz garip geldi sonrasında telefonda konuştuk kelime dar ağacı ses tonu vs aramış olduğum erkeksi imgenin bir hayli dışındaydı. sonucun hayal kırıklığı ile sonuçlanmasının yanı sıra onca konusmadan samimiyetten sonra “ne desem” , “ne söylesem daha az alınır gücenir” gibi kaçış yollarını aradım. sonrasında benden daha iyilerini hak ediyorsun tribiyle onuda kendimide yormadan bitirdim. türkiye de insanların gerçek benliklerini saklamak adına bir takım rollerin modellerin kalıpların içerisine saklandığı bilinen bir gerçekti ama bir insanın gerçek benliğinin bu denli zıt bir role modele bürünmesi (yada bürünmek zorunda kalması) beni biraz üzdü.