hoşlanılan kişi ile arkadaş kalmaya çalışmak

çok zor bir şey bu. ben kendime ihanet etmiş gibi hissediyorum düşündükçe. severken sevmiyormuş gibi yapmak, onun başkasına aşkını dinlemek çok yıkıcı. içten içe devam eden bir umut, yanlış yorumlanan davranışlarla birlikte sıkıntı yaratıyor. aşık olacak başka biri beklentisine girerken o kişi de bir türlü gelmiyor haliyle. arkadaş olarak verilen değer yüzünden uzaklaşamıyorsunuz da. öylesi daha da kötü hissettirecek çünkü. azalarak bitmesini bekliyorsunuz.
hoslandığım kişi aynı zamanda arkadaşlığını, dostluğunu da çok sevdiğim biriyse, gayette denenebilir, denerim. ama yakınında olmak vb bir amaç uğruna öyleymişim gibi davranmak benim için imkansız. ve evet, ne yazık ki sevilen kişinin aynı zamanda dost, arkadaş olabileceğine de inanan o aptal azınlıktanım.