ne olduğu bilmeyenler için cevabın gapitalizm (kapitalizm) olduğu durumdur. bu düzenin dilber ay eleştirisini şuraya bırakıyorum : "şu hayatta ne kadar güzel insan tanıdıysam hepsi de bu gapitalizmden nefret ediyolardı. benim böyle şeylere pek aklım ermez gardaş; ama, bu gapitalizmin çok şerefsiz bi şey olduğu besbelli!"

elime çok para geçmemesine rağmen yaşadığım arafta kalma durumu, bilinmeyen denklemler bütünü. öküz gibi çalışıp, mal gibi yorulup eve yorgun argın ulaşıp diri vücudumu yatağıma her attığımda ayaklara inmiş kara suların ardından sarfettiğim cümle. beynimde filler skişirken istanbulun griliğine inat bir akdeniz şehrinin alelade sahilinde uzatıveriyorum ayacıklarımı. üniversite talebesi iken fakir ama gururlu tatilleri, kampları, otostopları özlüyorum. aileye yaz okulunu kazandım deyip çıktığımız yollar, içilen ucuz bekilli şaraplarına atfediyorum bu entrymi bir de o dönem ki platoniğime. beyaz yaka istanbul bebesi olmuşuz, yer çekimine yenik üstümüz başımız.

hayatın en boktan denklemi işte budur. insan işi yokken iş ister para kazanmak ister, iş bulur bu sefer yorgunluktan dışarı çıkmak zor gelir. off offff ne olacak bu işin sonu?