açıkçası kadınların yönetimlerde daha fazla yer bulması taraftarıyım. lakin vizyon sahibi, işlerini ve ilişkilerini mantık çerçevesinde yürütmeleri kaydıyla. bu zamana kadar iki kadın yöneticiyle çalıştım. ilki kendini çok zeki zanneden ama aptal olan bir kadındı. yaptıklarına anlam vermek imkansız ve patavatsızın önde gideniydi. tek çekici yanı 175cm boyunda olması ve kadınsı çekiciliğini işine yansıtmasıydı. diğeri de çok güzel olmasına karşın çok fazla konuşmasından dolayı çekilmez hale gelirdi. ikisiyle de iş yapmak çok zordu. illa kendi istedikleri olacaktı. karşısındakilerin ne söylediğine ya da ne yapmak istediklerine zerre önem vermeyen egoist tiplerdi. zaten bu tarz insanlarla fazla çalışılamıyor bir yerden sonra ipler kopuyor. sanıyorum ki bu hep kendilerini kabul ettirme çabasından kaynaklanıyor. zira bu kadınlarda gördüğüm budur. erkeklere göre daha bir ezilmişlik hissi, aşağılık kompleksi olan kadınlardı. yazık kendilerine azıcık güvenseler dağları dize getiriler de işte malesef egolar tavan olunca bazı şeyler yerle yeksan oluyor.