birbirine yönelim bağı kuvvetli olan insanlardır.

örneğin yüksek egosu şımartılıp daimi sürette pışpışlanan bir bünye, zamanla uzaklaşıp kaybolmaya yüz tutan kişisel bir oyuncağa dönüşür. iş biter va taraflar kendi yollarına devam ederler. ancak nerede nelerin bırakıldığı ve bir daha sahip olunamadığı insanları birbirine yaşlaştıran bir güçtür. kaybedilen şeyler daima yeniden hatırlanmak istenen bir ojdedir aynı zamanda.

şu halde, kaybediş öyküleri benzer olan ve aynı ortak noktada yitirdikleriyle birbirini yakalayan iki insana mutluluk denir.