yani kossskoca adam olduk diye, sevgilimize "hazretleri", "haşmetmahap" veya "ekselansları" diye mi seslenek? dedirten bir serzeniştir.

hiçbirzaman tek dil ile konuşmayı sevmediğim gibi, sevdiğim insanlara sadece adıyla hitap etmeyi de çok kısır ve yetersiz bulurum. çünkü, kullandığım dil ve sözcükler ne kadar çeşitli ve farklı olursa, içimdeki duyguları ve düşünceleri o derece zengin bir çeşitlilikte aktarabileceğimi hissederim.
anama, babama, bacıma, bazı kuzenlerime, yakın dostlarıma ve tüm sevgililerime her daim bir lakap takmış ve kullanmışımdır. onlara, farklı dillerden farklı sözcüklerle seslenmişimdir.
ve tabi ki tüm sevgililerime aşkım diye seslenmekten de utanmayıp ve vazgeçmeyip, onun yanına güzel sıfatlar da eklemişimdir.