pek börek sevmem, hele içi yağlı görünen şeyleri hiç sevmem ama kürt böreği... hayatımda kapanmamak üzere açılan bir yara, bir karadelik. kendisiyle tanışmam 1,5 yıl önce kuzenimin pek sevmesi ve benim geriye kalan 2-3 parçayı yiyip ''ya o tezgahtaki börek neydi öyle'' diye minik bi kriz yaşamamla oldu. ben tatlı insanıyım ama zaten fena olmayan hele de sıcaksa o böreğin üzerine pudra şekeri dökülmesi işi daha da cezbedici yapıyor. gramaj olarak bilmiyorum ama bu orta boy derin plastik kaplardan birini çok rahat bir ara öğün neşesiyle yiyebiliyorum. bir de sıcak ve tatlı olduğu için öyle pek ağırlığı çökmüyor, kıyır kıyır gidiyor.

bir ara ciddi ciddi ayrılmaz ikiliydik, hani 2 günde bir öyle bir tüketiyordum ki. yediğimin baya iyi ve benim fatih'i pek iyi bilmemem sebebiyle aile fertlerine yalvar yakar ne olur alın bakın çok fenayım konuşmalarıyla birlikteliğimiz gidiyordu ki en son tartıya bakınca yollarımızı ayırdık. ailecek. kendisi ara-sıra 40 yılda bir eve gelir ama yüz vermemeye çalışıyorum.

çerkes olarak ve genelde çerkes yemeklerine pek bayılmayan biri olarak kendimi ihanet etmiş gibi hissediyorum.