eşcinseller nomal olmadığından haliyle tümden eleştiriye de açık olmaları beklenir. yaptıkları tüm eylemler merak edilir, eleştirilir ve ne tesadüftür ki rahatsız eder, dışlanırlar. onur yürüyüşüne gelirsek bu bir şov değil, canlı gerçekleşen bir eylem. insanlara standart bir kıyafetle katılmaları, belirli pankartların ve sloganların sözcülüğünü yapmaları dikte edilmiyor. toplumsal arenada kendini ifade zorluğu yaşayan eşcinseller yılda bir kere özgürce kendilerini ifade etmek istiyor. bu nedenle sloganlar sertleşiyor, insanlar daha da renkleniyor ve belki en maço erkek bile karşımıza en feminen haliyle çıkıyor. haliyle de toplum yadırgamaya devam ediyor. sanki eşcinseller oraya takım elbiseleriyle çıkıp sakin bir yürüyüş gerçekleştirse toplum bizi bağrına mı basacak? biz toplumun istediği gibi mi kendimizi sunmaya çalışmalıyız, yoksa kabul etsinler etmesinler içimizde saklı kalmışları mı açığa çıkarmalıyız. eleştiriyi bu doğrultuda yapmakta fayda görüyorum.