özür dilemenin yapay olduğu gerçeği

kişi her ne kadar özür dileyip erdem gösterse bile özür dilemek cok yapaydır. ben bir suc isledim veya ben seni kırdım cümlelerinin gerçeği yansıtan tarafı değildir. kişiler özür dileyerek vicdanlarını rahatlatır. ama başta dediğim gibi; cok büyük bir erdemdir, kendisini rahatlatması açısından.
'' hatalar insanlar içindir '' e yaslanıp sadece hatayı doğal kabul etme kolaycılığından beslenen düşünce. sadece insanlarla oyuncak misali oynayıp onları defalarca kırıp kırıp her seferinde yapıştıracağına inandığın anda kabul edilebilir.
kısmen katıldığım gerçeklik ama bu konuda bir yargıya varmadan önce birçok şeyi göz önünde bulundurmak gerekiyor diye düşünüyorum. çünkü özür dilemek sadece laftan ibaret değildir. o yüzden özür; özür dileyen kişinin surat ifadesiyle, ses tonuyla, ruh haliyle, samimiyetiyle, söyleme sıklığıyla değişebilecek bir gerçekliktir. şayet özür dileyen kişiyi tanıyorsanız ve onun özür dilerken bunu gerçekten içten bir şekilde yaptığını fark ediyorsanız, bence o özür sahte olmayabilir. yani işin özü özür var, özür var. bunun yanında tabi özür kabul edilebilecek olay var, kolay kolay kabul edilmeyecek olay var ki, bu durum bambaşka bir boyut.
neredeyse tam anlamıyla katıldığım gerçek, bazı durum-kişiler dışında. çünkü ne kadar üzgün olursanız olun o söz ağızdan çıkmış, karşınızdaki kişinin aklına, kalbine, hatta ruhuna bile işlemiş olabilir ama kişi her ne kadar gözardı etse de sonsuza kadar unutamayacağı bir şekilde yer edinmiştir orada. o yüzden ne yazık ki yapılan şeyi geri alma gibi bir imkan olmayınca, özürler de pek amacına ulaşmıyor.

ancak şahsi kanaatim, özür dilemekten çok hatasının farkında olan ve bunu düzeltmeye, en azından hata yaptığını ve bunun gittiği yeri idrak edip, bir daha olmaması için çabalayan insan benim gözümde bir tık daha önde olabiliyor.
katılmadığım bir ifade. bence özür dilemek son derece doğal bir eylem. çünkü özür dileyerek kişi karşısındaki kişiyle olan iletişimini sürdürme şansı elde eder. bu ise son derece doğal bir insan davranışıdır. söz gelimi bir polise rüşvet teklif etmek, birine asılmak için kullandığımız cümleler de karşılıklı iletişimi korumaya yöneliktir. niyetimizi doğrudan ifade etmeyiz bunun yerine dolaylı ifadeler seçeriz. böylece reddedildiğimizde iletişimimizi sürdürme şansımız daha fazladır. dolayısıyla özür dilemek insan doğasında olan bir eylem bence. tabiki kişinin bunu yaparken içten olup olmaması tartışılır. doğallık ve yapaylık bu noktada ortaya çıkar.
kimden ve nasıl geldiğine göre değişecek bir durumdur. bazı insanlar vardır ki "özür dileyeyim de çeneni kapat" modunda sövercesine özür dilerler. bazı insanlar vardır kalpleri ellerinde boyunları bükük "özür dilerim" derler, beni affet.

iş burada özür dilenen objenin hayata bakış açısına kalıyor. eğer ilk "özür dileyici" ile karşılaştıysanız "aman sikerim böyle işi" der, he der geçersiniz. eğer ikinci "özür dileyici" ile karşılaştıysanız ya onun samimiyetine inanır geçmişe sünger çekersiniz veya kindar ve duygusal bir insan olarak nefretinizde boğulmaya devam edersiniz.
özür dilemek yapay değildir sadece yapay insanların diline bulaşmıştır.
yapay da olsa özür özürdür. zıbık da yapay ama oynuyon.

bağışlayınız.
özür çok yapay geldiyse arayı açsarsınız ama kesinlikle bağışlayıcı olun.
bunun yararı özür dileyenden çok size olacaktır. bir dost.
"benim egom senden daha değerli değil" demektir özür dilemek bir bakıma. içten özürler kıymetlidir.