'' hatalar insanlar içindir '' e yaslanıp sadece hatayı doğal kabul etme kolaycılığından beslenen düşünce. sadece insanlarla oyuncak misali oynayıp onları defalarca kırıp kırıp her seferinde yapıştıracağına inandığın anda kabul edilebilir.

(bkz: izir diliminin yipiy ildiği girçiği)

özür dilemek yapay değildir sadece yapay insanların diline bulaşmıştır.

kısmen katıldığım gerçeklik ama bu konuda bir yargıya varmadan önce birçok şeyi göz önünde bulundurmak gerekiyor diye düşünüyorum. çünkü özür dilemek sadece laftan ibaret değildir. o yüzden özür; özür dileyen kişinin surat ifadesiyle, ses tonuyla, ruh haliyle, samimiyetiyle, söyleme sıklığıyla değişebilecek bir gerçekliktir. şayet özür dileyen kişiyi tanıyorsanız ve onun özür dilerken bunu gerçekten içten bir şekilde yaptığını fark ediyorsanız, bence o özür sahte olmayabilir. yani işin özü özür var, özür var. bunun yanında tabi özür kabul edilebilecek olay var, kolay kolay kabul edilmeyecek olay var ki, bu durum bambaşka bir boyut.

katılmadığım bir ifade. bence özür dilemek son derece doğal bir eylem. çünkü özür dileyerek kişi karşısındaki kişiyle olan iletişimini sürdürme şansı elde eder. bu ise son derece doğal bir insan davranışıdır. söz gelimi bir polise rüşvet teklif etmek, birine asılmak için kullandığımız cümleler de karşılıklı iletişimi korumaya yöneliktir. niyetimizi doğrudan ifade etmeyiz bunun yerine dolaylı ifadeler seçeriz. böylece reddedildiğimizde iletişimimizi sürdürme şansımız daha fazladır. dolayısıyla özür dilemek insan doğasında olan bir eylem bence. tabiki kişinin bunu yaparken içten olup olmaması tartışılır. doğallık ve yapaylık bu noktada ortaya çıkar.

"benim egom senden daha değerli değil" demektir özür dilemek bir bakıma. içten özürler kıymetlidir.